Grande Viagem, Nova Casa, Natal e Ano Novo
Blijf op de hoogte en volg Julia
19 Januari 2015 | Brazilië, Martinópolis
Ik zal proberen alles een beetje chronologisch te vertellen.
24 November ben ik verhuisd, ik woon nu in een huis met 2 jongere hostzusjes, Maria Clara (11) en Ana Luiza (6). Het huis is echt super mooi, het heeft twee verdiepingen (wat bijzonder ongewoon is in Brazilië) en een super luxe zwembad in de tuin. Met mijn hostzusjes kan ik het ook heel goed vinden. Ana Luiza, de jongste doet echt de grappigste en schattigste dingen. Zo geeft ze me elke avond een kus op elke wang voor het slapen gaan en wil ze me instoppen, dan legt ze een knuffel naast me met een zakdoekje over als deken en de afstandsbediening van de airco in de handen van de knuffel omdat hij net als ik en Maria Clara "nog even op z'n mobiel wil chatten".
Ook heb ik m'n hostzusjes tijdens een lange autorit het liedje 'Hoofd, schouders, knie en teen' geleerd -feitje, dat liedje bestaat in elke taal, wist ik niet- en sindsdien hoor ik ze het elke dag zingen voor wie het ook maar wil horen.
De eerste ochtend in mijn nieuwe huis was mijn verjaardag. Na allemaal lieve berichtjes en felicitaties gekregen te hebben ging ik met de exchange student Kennedy en haar engels leraar, naar een school in een andere stad om zoals de leraar het zei "Een kleine presentatie te geven". Daar sta je dan, met z'n tweetjes op een enorm basketbal veld voor de hele school.. Na de standaardvragen zoals "wat vind je het leukst aan Brazilië? En wat zijn de grootste verschillen tussen jou land en brazilië?" beantwoord te hebben, bleken een aantal leerlingen voor onze komst een aantal dansen voorbereid te hebben. Daarna kwamen ze met een verjaardagstaart en begon de hele school te zingen voor mijn verjaardag! Daarna gingen ze allemaal in de rij staan om met ons op de foto te mogen en voor een handtekening... ja dat is heel gek als je ook maar een normale student bent die toevallig uit een ander land komt.
's Avonds gingen we met mijn hostfamilie en de familie van kennedy uiteten bij een pizzeria in Prudente. Bij het dessert werd er happy birthday muziek gedraaid en kwamen de obers met zo'n toetje met zo'n sterrenflikker en begon iedereen nog een keer te zingen. Even voelde ik me heel speciaal, tot het diezelfde avond nog bij 6 andere mensen in het restaurant gebeurde haha...
28 November: Na nog maar een paar nachtjes in mijn nieuwe huis te hebben geslapen was het alweer tijd om te vertrekken, ik ging namelijk op reis met 25 andere exchangestudenten! Twee weken lang reisden we met z'n allen naar de mooiste plekken van Brazilië. Ik ben 4 dagen in de Amazone geweest, alle drie de nachten sliepen we met z'n allen op een boot midden in de amazone, in hangmatten. Vanwege de oncomfortabele hangmatten en de kou 's ochtends (de boot had geen muren dus je sliep eigenlijk gewoon buiten) werd ik elke ochtend rond 5 uur wakker, zo heb ik alle drie de ochtenden de zonsopgang kunnen zien vanuit m'n hangmatje. Super mooi. In de amazone heb ik de native tribes ontmoet, die een gekke maar indrukwekkende openingsdans deden in hun onderbroeken gemaakt van blaadjes. Daar werd me een mier en een dikke worm aangeboden om te eten want dat schijnt heel gezond te zijn, dus die heb ik geprobeerd. De smaak op zich was niet heel vies, maar het idee dat ik op een mier stond te kauwen maakt het echt wel stukken minder lekker. Ook heb ik in de amazone m'n eerste vis gevangen, met een aap op m'n hoofd rondgedanst en met roze dolfijnen gezwommen! Daarna gingen we met z'n allen naar Manaus, een stad in het noorden van Brazilië. Maar omdat ik en 20 andere exchangers een soort voedselvergiftiging/bepaald virus hadden opgelopen gingen we die dag naar het ziekenhuis. Ik dacht dat we gewoon daar naartoe gingen voor een controle ofzo en misschien wat medicijnen mee zouden krijgen, maar daar eenmaal aangekomen bleken we een behoorlijk vochttekort te hebben en moesten allemaal aan het infuus. Dat was echt even schrikken. De volgende dag zijn we allemaal in het hotel blijven zitten om wat te kletsen en bij te slapen. Daarna zijn we een aantal dagen in Fortaleza geweest, waar we echt een mooi hotel hadden aan het strand. Na Fortaleza gingen we een dag naar een ander strand waar ik de naam even van vergeten ben, daar heb ik paardgereden. Daarna zijn we naar Jericoacoara gegaan, het stadje dat ik het leukste van de hele trip vond. Het was aan het strand, en we hadden geen programma ofzo dus we konden alle dagen doen wat we wouden, we gingen shoppen, elke avond uit, en zonnen op het strand. De avonden uit was ook echt zo leuk, we hadden gehoord dat er leuke disco's zouden zijn maar dat viel heel erg tegen, dus zijn we met z'n allen naar het strand gegaan en daar bleek het feest te zijn, super veel jongeren en gezelligheid. We hebben een groepje ontmoet waarvan een jongen gitaar speelde dus die heeft de hele avond de muziek verzorgd. Als laatste gingen we naar Brasilia, de hoofdstad van Brazilië. Een hele moderne stad met echt super mooie kerken!
Toen ik terug kwam van de reis was het alweer bijna kerst. Kerst word hier echt zo uitgebreid gevierd. De dagen voor kerst zijn alle winkelcentra vol met mensen die iets willen kopen. Ik heb voor mijn hostzusjes chocola en nagellakjes gekocht, voor de moeder van mijn gastvader (bij wie kerst werd gevierd) zeepjes en bodylotion en voor mijn hostouders een foto laten maken en ingelijst van ons allen. We vierden kerst dus in het vakantiehuis van mijn gastoma, de hele dag werd er een beetje gechillt en kerstliedjes gedraaid, 's avonds maakte de hele club - vrienden, familie en kennissen - zich klaar en rond een uur of negen kwam de kerstman. Hij zat op een grote stoel in de tuin en liet iedereen een voor een bij zich komen om op de foto te gaan en gaf de cadeautjes. Ondertussen was er een heel uitgebreid diner met kalkoen en, je raad het al, bonen en rijst en gelukkig nog veel meer. Het was echt super gezellig!
Even later was het alweer oud en nieuw. Hier is het traditie om allemaal wit gekleed te gaan, de kleur die staat voor de vrede. We waren nog steeds bij het vakantiehuis aan het meer, maar omdat kennedy's hostouders goede vrienden zijn met de mijne en zij ook een vakantiehuis aan hetzelfde meer hebben, vierden we oud en nieuw daar, met zo'n beetje half Martinopolis. Met oud & nieuw had ik best wel wat heimwee. Er werd al door iedereen voorspeld dat de feestdagen moeilijk konden zijn, maar omdat ik kerst in Nederland nooit zo uitgebreid vier, had ik toen niet zo'n last van heimwee, maar oud & nieuw is toch echt zo'n dag dat je met je familie en vrienden bent, dus dat was best moeilijk. Gelukkig heb ik hier ook ontzettend lieve vrienden en familie en die hebben ervoor gezorgd dat mijn oud en nieuw toch nog super leuk en onvergetelijk was! Het vuurwerk werd afgestoken vanaf een platform midden op het meer, het stelde niks voor vergeleken met het vuurwerk in Nederland, maar was toch leuk!
Er is nog veeeel meer om te vertellen, maar om de blog niet al te lang te maken hou ik het hierbij haha!
Liefs
-
19 Januari 2015 - 09:28
Maud Olde Keizer:
Juul wat gaaf allemaal! Ben benieuwd naar de rest van je verhalen xliefs -
19 Januari 2015 - 16:19
Renate:
Julia, wat leuk om allemaal te lezen! Prachtig verhaal.
We genieten van jou belevenissen!
Heel veel plezier nog liefs!
-
19 Januari 2015 - 18:39
Anja Beuting:
Julia, wat een prachtig verhaal. Wat een lieve mensen om je heen in Brazilie. Altijd zoeken ze gezelligheid met elkaar. Veel plezier nog!
Groeten
Olafanjacasloes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley